Wanneer zou jij naar een coach gaan? Heb je daar wel eens over nagedacht? Zou jij gaan omdat een ander vindt dat jij er baat bij zou hebben of omdat je bent gaan geloven dat er iets mis met je is? Wellicht klinken deze bovenstaande redenen vreemd voor je maar toch hoor ik deze vaak van coachees die bij mij in coaching komen.
Maar moet er iets “mis” met je zijn om in coaching te gaan of ga je pas zodra iemand je als het ware stuurt? Of ga je wel naar een coach maar ervaar je schaamte om te gaan en hou je het stil voor je omgeving? Allemaal zeer herkenbare verhalen voor mij. Blijkbaar zit er voor sommige toch nog een rauw randje aan coaching.
Maar wat ik merk als iemand eenmaal in een coaching traject zit, hij of zij begint te ervaren wat het op levert. Uiteindelijk zie ik dan altijd de trots en de blijheid ontstaan. Dan ervaren ze waar ze het voor doen.
Ik geloof dan ook dat coaching iets is wat je doet voor jezelf. Het gaat voor 100% over jou, over wat jij wil bereiken, jouw ontwikkeling. Dan is coaching toch het mooiste cadeau wat jezelf mag gunnen.